Akşam 11 sularıydı ilk haberle sarsıldık cümlesiyle yazmaya başlamışım 16 Temmuz 2016 saat gece 2:09’da. Boğaziçi Köprüsü yeni adıyla 15 Temmuz Şehitler Köprüsü askerler tarafından kapatılmıştı. İlk açıklama Başbakan’dan ikinci açıklama ise Cumhurbaşkanımız tarafından geldi ve Aziz Türk Milletini sokağa çağırdı. İnanılmaz bir geceydi önce kalkışma sonra darbe olduğu açıklamalarını duyuyorduk. Kalkışma neydi darbe neydi 10’lu 20’li yaşlarda olan biz yani yeni nesil nasıl anlayacaktık. Darbe olunca ne olurdu ne kadar kötü bir şeydi. İster geçmiş zamanda ister şimdiki zamanda olsun çok feci bir şey olduğunu görmüş olduk.
O gün beni en çok etkileyen olayı şu şekilde not düşmüşüm: Selalar başladı hem de ard ardına. Eşimin anneannesi ve dedesi herşeyden habersiz erkenden uyumuştu. İkisi de okunan selaları sabah ezanı zannedip uyanmışlardı. İlk sela o kadar telaşlı ve acele okundu ki korkmamak elde değildi.

O yaşlı insanların sabah ezanı zannedip uyanması beni çok etkiledi. İnsanları huzurunu kaçırmanın ne gereği vardı mutlu huzurlu yaşıyorduk sorun neydi? Canlı yayınlarda televizyon kanallarına yapılan baskınları an be an yüreğimiz ağzımızda milletçe izliyorduk. Aynı odada 3 nesildik, birinci nesil TRT’yi açın diyordu açın ki bildiri okunuyor mu bi anlayalım diyordu. Darbe zihniyeti o kadar işlemişti ki beyinlerine bildiri okununca anlaşılacaktı her şey… TRT spikeri Tijen Karaş’ın darbe bildirisini okuması zihinlerimizde oluşan karmaşaya net bir cevap vermişti. O gün bir kez daha anladık bir olmanın el ele olmanın millet olmanın önemini. Çanakkale Destanı’nın ruhu tozlu raflardan kaldırılmış Türkiye darbecilerden kurtarılmıştı.
O gece çok boyutluydu aslında. İnsan ateş altındaki diğer ülkeleri daha iyi anlıyordu. Biz de bir gün onlarda her gün…
Telefonların susmadığı bir geceydi. Ankara’dan İstanbul’dan arkadaşlarımızı arıyorduk hayattalar mı emin olmak istiyorduk. Hatta yurtdışından bizi merak eden arkadaşlarımız bile olmuştu. Haber bir anda dünyanın dört bir yanına yayılmıştı.
O gece zihnim sabaha kadar olayları kavramak için didindi durdu ama kabullenmedi.
Bir daha böyle bir gece yaşamamak ümidiyle…
Reblogged this on Dr. M.Faik Özdengül and commented:
Feride’nin gözünden 15 temmuz
BeğenBeğen